Historiek

De gehuchtenploegen

Nog voor de 1ste W.O. had men in Vlimmeren 2 gehuchtenploegen, 't Dorp en 't Heiend. De terreinen van toen waren niet de biljarttafels zoals men ze nu kent. Het was onbezaaide zwarte grond, de lijnen waren kleine greppels, de doelen waren gewoon drie bomen uit een bos, waarbij de lat in een uitsparing bovenaan lag. Competitie werd niet gespeeld, enkel vriendschappelijke wedstrijden en tornooien met als inzet een echte "coup". Getraind werd er ook niet, al werd ieder vrij moment gebruikt om tegen de bal te trappen.

De Wechelse periode

Rond 1926 stopte 't Heiend en gingen verschillende Vlimmerse sjotters voetballen in de buurgemeente Wechelderzande dat toen reeds met 2 ploegen aantrad bij de K.B.V.B., namelijk De Vrede en Victoria. Rond 1930 zouden financiële problemen aan de basis gelegen hebben bij het einde van Victoria, zo bleef enkel het in 1923 opgerichte F.C. De Vrede nog over. Vlimmerse jongeren sloten dan ook daar aan.

De oprichting

In 1938 en onder leiding van vooral Frans Boeckx, Louis Bollansee, Jos Van der Schoot, Jos Driesen en John De Prins werd dan Vlimmeren Sport opgericht met als voorzitter Karel Daemen, Jos Driesen als ondervoorzitter, John De Prins werd schrijverkassier en Gust Bollansee en Emiel Anthonissen waren medebestuursleden. Men kreeg als stamnummer bij de K.B.V.B. het nummer 2646. Als uitrusting koos men voor een zwarte trui men een witte boord. Later schakelde men over naar witte truitjes omdat de zwarte truitjes nauwelijks te onderscheiden waren met het zwarte tenue dat de scheidrechters toentertijd nog moesten dragen. De Vlimmerse sjotters die nog bij F.C. De Vrede in Wechelderzande waren aangesloten werden zonder problemen afgestaan aan Vlimmeren Sport. Men speelde op een terrein aan de "Winkels". Dit veld bleek echter een echt "slijkkot" te zijn en maakte voetballen bijna onmogelijk. Het tweede seizoen speelde men dan ook op een terrein aan 't Zilvereind.

De eerste competitiewedstrijd

De tegenstrever voor de 1ste competitiewedstrijd was Lille. Men ging er met 2-4 winnen. Opmerkelijk was dat de eerste 5 competitiematchen gewonnen werden en zo ongeslagen aan de leiding stonden. Uiteindelijk eindigde men als 9de in de 3de Gew. B reeks dat jaar.

De ploeg van de eerste competitiematch:

Doel: Marcel Driesen
Achterspelers: Karel en Louis Bollansee
Centerhalf: Jos Van der Schoot
Halfspelers: Frans Boeckx en Alfons Michielsen
Vooraan: Jef Hermans, Leon Denies, Albert Bastiaenssen, Jos Driesen en Emiel Van Den Borne

Na de 2de Wereldoorlog

Na de oorlogsjaren '40-'45 is er dan sprake van de eerste jeugdwedstrijden, alhoewel het hier nog geen officiële competitie betrof. In 1946 trok Vlimmeren Sport naar zijn derde terrein dat gelegen was aan de Kruissakkers. Karel Bollansee was inmiddels voorzitter geworden. De eerste jaren na de oorlog kende de voetbalsport in het algemeen een dieptepunt. Andere en meer belangrijke levensnoden waren aan de orde van de dag. Opmerkelijk hierbij was dat tijdens het seizoen '50-'51 Vlimmeren Sport niet aantrad met het eerste elftal, wel werkte de reserven hun competitie af. In 1953 veranderde men nogmaals van terrein. Men zocht naar een locatie die beter was te bereiken voor de supporters. Men vond deze aan 't Kruispunt (Antwerpsesteenweg). De eerste nevenactiviteiten werden opgestart met als doel de kas te spijzen.

De eerste kampioenenviering

Het seizoen 1954-1955 kon men voor de eerste maal een kampioen vieren. De kadetten konden voor deze primeur zorgen.

In de volgende opstelling werden de meeste wedstrijden gespeeld:

Doel: Fonny Bellemans
Backs: Jef Oostvogels, Jan Snels
Centerhalf: Maurice Snels
Halfbacks: Leo Peeters, Leo Smans
Inside: Gaston Thijs, Louis Van Den Langenbergh
Centervoor: Remie Snels

Bijzonder was dat deze ploeg de titel behaalde zonder nederlaag.

Jubileumjaar 1963-1964

Een prachtjaar werd het jubileumjaar '63-'64 (25 jarig bestaan). Heel het jaar draaide het 1ste elftal mee aan kop. bij de laatste wedstrijd op Dosko volstond 1 punt om kampioen te worden. Heel Vlimmeren zakte dan ook af naar Baarle-Hertog. Toeters, bellen, trompetten, sjaals en vlaggen. Alles was aanwezig om de titel te vieren. Vlimmeren nam de wedstrijd resoluut in handen. tweemaal scoorde Vlimmeren, maar de goals werden telkens afgekeurd door de (thuis)arbiter. Dan scoorde Dosko, 1-0. Vlimmeren kon nog wel kansen afdwingen, maar scoren zat er niet meer in. Verlies. Oud-Turnhout won en graaide zo in laatste instantie de titel voor de neus van Vlimmeren Sport weg. In rouwstemming werd terug afgereisd naar Vlimmeren. Dit mooie resultaat bracht toch verandering. Een kantine werd aangebouwd, een tweede veld werd aangelegd en de verlichting werd uitgebreid.
Op voetbaltactisch vlak kwamen er veranderingen (de intrede van de T.V. had hier een belangrijk aandeel). Het toen befaamde WM systeem werd vervangen door in eerste instantie het 4-3-3 systeem en later nog het 4-4-2 systeem. De tijd van vele doelpunten en spektakel leed hieronder. Het resultaat primeerde, liever een 1-0 winst dan een 3-4 verlies. Ook het jeugdvoetbal kwam tot volledige ontwikkeling, de leeftijdsgrenzen werden aangepast. Ook Vlimmeren Sport evolueerde mee met zijn tijd, het zette zijn eerste stappen op de transfermarkt.

Vierde provinciale

Een ander belangrijk seizoen was dit van 1971-1972. Enkel de eerste zes van de 3de provinciale reeksen mochten blijven. De anderen degradeerden naar het vanaf 1972-1973 in voege gebrachte vierde provinciale. Het seizoen verliep rampzalig voor Vlimmeren Sport. Het eindigde 13de.

Stratentornooi

Ook rond deze periode werd het "stratentornooi" ingericht. Dit tornooi waarin acht Vlimmerse straatploegen via rechtstreekse uitschakeling dienen uit te maken welke ploeg zich het sterkste mag noemen. De eerste uitgave werd gewonnen door de Rijkevorselsebaan dat met 2-0 won tegen de Kerkstraat. Dit tornooi is tot op heden een onmisbare jaarlijkse gebeurtenis gebleven.

Het seizoen 1979-1980: KAMPIOEN na 42 jaar

In een prachtig seizoen behaalde het 1ste elftal van Vlimmeren Sport hun eerste titel, dit gebeurde al vier speeldagen voor het einde van het seizoen tegen Weelde. Vlimmeren trad in de meeste van hun wedstrijden aan met volgende spelers onder leiding van trainer Herman Van Limbergen; Willy Boeckx, Danny Smans, Gustaaf Maes, Ivo Geerts, Herman De Houwer, Eddy Adriaenssen, Paul Cuypers, Luc Smans, Leo Bosch, Eric Van De Poel, Dirk Denies, Luc Woestenborghs, Eddy Geentjes, Guido Delaet en Jos Smolderen.

Het KAREL BO-GE complex

Eind de jaren zeventig waren belangrijke jaren voor Vlimmeren Sport. Het bestuur onder leiding van voorzitter Karel Geerts en secretaris Frans Hermans was bezorgd. Het Vlimmerse gemeentebestuur had nog voor men in de fusieboot (1976) stapte met de Gemeente Beerse beloftes gedaan in verband met een nieuw gemeentelijk stadion. Drie jaar later en met een nieuw gemeentebestuur aan de macht had men nog niets gehoord van dit nieuwe stadion. De toenmalige accommodaties waren zo verouderd, de terreinen (waarvan maar op 1 terrein competitie mocht gespeeld worden) waren in slechte staat. Omdat het hier huurgronden betrof waren grote investeringen zinloos en zat men met een groot probleem. Dit probleem werd nogmaals aangekaart. Plannen werden gesmeed en de gemeenteraad besluit op 7 juli 1979 tot aankoop van gronden aan de Leetereind. In de eerste fase was er sprake van 3 terreinen. Problemen met de eigenaars van de gronden doorkruisten deze plannen en op 29 mei 1980 besluit de gemeenteraad opnieuw tot aankoop van gronden aan het Leetereind. Van de oorspronkelijke 3ha en 8a blijft uiteindelijk maar 1ha en 28a over. De 3 terreinen werden herleid tot 2 terreinen. Op 5 december 1980 is het uiteindelijk zover en word door Notaris Van Hove de verkoopakte verleend. Het duurt dan nog zes jaar en zeven maanden en na veel hindernissen en verbeteringen (eerst werden er primitieve houten etablissementen voorzien) eer de terreinen in gebruik worden genomen. Het was in het weekend van 25 en 26 juli 1987 dat de officiële opening plaatsvond. Trots konden burgemeester August Adriaenssen, schepen van sport Gabriël Kinschots, als voorzitter Ivo Denies het complex voorstellen aan de genodigden. Een hele ploeg van vrijwilligers onder leiding van de vroegere voorzitter Karel Geerts (die gedurende de werkzaamheden vaak meer uren sleet aan de gebouwen dan thuis) zorgde voor dit, zoals in de kranten stond te lezen "prachtig, gloednieuw voetbalcentrum". Het was dan ook niet meer dan normaal dat zijn naam, samen met die van zijn voorganger (en vroeger boegbeeld van Vlimmeren Sport) Karel Bollansee aan dit nieuwe complex gegeven werd. Het "Karel Bo-Ge stadion" was geboren.